خویشتن پنداری

گفتار اول:تعریف خویشتن داری
 
اولین عامل مؤثر در تعیین مسیر تکاملی زندگی ما تصویر ما از خودمان است. این همان چیزی است که خویشتن پنداری می نامیم. خویشتن پنداری مجموعه ای از تصورات ما درباره ی خودمان در موقعیت ها و زمینه های مختلف از جمله انتخاب همسر یا شغل و.... است.

 گفتار دوم: اهمیت خویشتن پنداری
 
تصور ما از خودمان و شناخت اولویت‌های شخصیتی ما بسیار ضروری است چرا که تصمیمات به موقع و شروع مناسب، بعد از شناخت توانمندی‌های فردی ضامن درستی انتخابهای بزرگ زندگی ما است. 

گفتار سوم: بی انتها بودن شناخت از خود

 طلب خود آگاهی پایانی ندارد. خداوند بسیاری از امور را بصورت بالقوه در وجود ما قرار داده است، اگر به بودن آنها در خودمان پی نبریم، هرگز به فعل نمی‌رسند.
 خودآگاهی موضوعی است که در مکاتب الهی به ویژه اسلام، بر آن تاکید شده است تا جایی که خود شناسی را معادل با خداشناسی دانسته اند. حضرت علی "علیه السلام" در نهج البلاغه می‌فرمایند: «من عرف نفسه فقد عرف ربه کسی که خود را شناخت خدایش را شناخته است).

گفتار سوم: توجه ویژه روان شناسان به خودپنداری
 
دانشمندان علوم انسانی به ویژه فلاسفه جامعه شناسان و روانشناسان مفهوم خود را از زوایای گوناگون تحلیل و بر آن توجه کرده اند. برخی روان شناسان معاصر تحقیقات مفصلی درباره ساختار «خود» و ابعاد آن انجام داده اند. 

 گفتار چهارم: مصادیق خودپنداری 

در این مطالعات شناخت خود برای دستیابی به مفاهیمی چون خودشکوفایی، خود کنترلی، فهم نیازها، اعتمادبه نفس ، خودباوری، خودکارآمدی ، خود تحلیل گری ، واقع بینی، تصمیم گیری مهارت آموزی، کمال گرایی، حل مسئله، استفاده ی بهینه از انرژی خود و رشد روحی و معنوی، مد نظر قرار گرفته است.

گفتار پنجم: نقش خودآگاهی در سعادت انسان 
 
تأکید ویژه ادیان الهی و شاخه های مختلف علوم انسانی بر خود آگاهی و دیدگاه های جالب و مشترک آنها، همه نشان می‌دهند که خودآگاهی در کسب سعادت دنیوی و اخروی عامل بسیار مهمی است. این مهارت مهم زندگی به ما کمک می کند، فرآیند درک هویت  را به انجام برسانیم. دستیابی به هویت سالم باعث می‌شود، زندگی بزرگ سالی خود را بر پایه محکم و قوی تری بنا کنیم. خودآگاهی همچنین یکی از راه های خوب به فعل در آوردن تصویر هر کسی از خود است که منجر به رضایتمندی از خویش می گردد.

گفتار ششم: پیامد عدم شناخت خود
 
همانگونه که قبلاً اشاره شد انتخاب هایی که با ساختار شخصیتی ما منطبق نباشد مشکلات زیادی برای ما ایجاد می کنند که گاه جبران ناپذیرند. برخی افراد احساس و شناخت درستی از هویت خود ندارند و نمی‌دانند چه ارزش‌هایی برایشان مفید است، نیازهایشان کدام است چگونه نیاز دیگران را برطرف سازند و برطرف ساختن نیاز چه کسی برایشان مهمتر است نداشتن هویت معین و ایجاد احساس ناخوشایند از خود، اغلب ریشه در دوران کودکی دارد. که در آن به فرد اجازه داده نشده است به خویشتن مطمئن و تعریف شده ای برسد. 
اگر بارها احساس تحقیر در ما به وجود آمده باشد در نهایت به شخصی تبدیل میشویم که حس ارزشمندی، در او تقویت نشده است و چنین شخصی به این نتیجه می‌رسد که باید پیوسته تابع خواسته ها و نظرات قدرتمند دیگران باشد. بدینگونه است که فرد با خود بیگانه خواهد شد. اگر برداشتی که از خود داریم نامشخص باشد به قضاوتهای خود اعتماد نمی کنیم. در صورتیکه روی خودمان حساب کنیم و تصمیم بگیریم هیچگاه مجبور نخواهیم شد به داوری و تصمیم گیری های دیگران متکی شویم و از زاویه ی دید آنها عمل کنیم.

 منبع: آموزش مهارت های زندگی و خانواده 
نویسنده: احمد ساویز و دیگران