خلاصه کتاب ناگفته های صورتی دسته: دانستنی های پژوهش 15 اردیبهشت 1404 با سلام خدمت همراهان عزیز خوشحالیم که در بخش دوم فصل اول در کنار شما هستیم. ظلم به زنان در دوران باستان هفته قبل بررسی شد این هفته به ظلم به زنان در قرون وسطی و عصر روشنگری می پردازیم. وضعیت زنان در قرون وسطی: زنان از تحصیل و مشارکت در امور سیاسی محروم بودند و به عنوان هدیه‌ای برای مردان تلقی می‌شدند. آن‌ها به خاطر تخلفات کوچک، مانند سرزنش یا نق زدن، ممکن بود زنده زنده سوزانده شوند. زنان به عنوان شهروندان درجه دوم در نظر گرفته می‌شدند و عمدتاً از مناصب قدرت محروم بودند. نمونه‌هایی از وضعیت زنان در کشورهای مختلف: انگلستان: 🔸در قرن یازدهم، تجارت برده رونق گرفت و دختران باردار و جوان به عنوان برده و برای فحشا فروخته می‌شدند. 🔸در قرن پانزدهم، قانونی به مردان اجازه می‌داد که همسران خود را به خاطر حفظ نظم خانوادگی کتک بزنند. 🔸تحقیر زنان در اروپای قدیم به ویژه در قرون وسطی پدیده ای عمومی بوده است. برای مثال، مطالب زیادی در تاریخ درباره تحقیر و تنبیه زنان غرغرو، سرزنشگر و پر سروصدا دیده می شود. 🔷یکی از این تنبیه ها که به چهارپایه سرزنشگر معروف بود تا قرن هفدهم در انگلستان مورد استفاده قرار میگرفت و شامل یک صندلی چوبی یا آهنی بود که مجرم به آن بسته می شد. این صندلی به تیر چوبی بلندی متصل بود که معمولاً در کنار استخر با رودخانه قرار داشت و در آب فرو می رفت در حین انجام این مجازات ها، سقوط های کرر به طور معمول مرگبار بودند و قربانی در اثر شوک یا غرق شدگی از دنیا می رفت. 🔷فرانسه: 🔸وضعیت زنان در قرون وسطی نه تنها در بین عوام اسف بار بود بلکه حتی در مجامع علمی نیز انسانیت زن تهدید می شد در سال 586 میلادی، کنفرانسی برگزار شد تا وضعیت زن و انسانیت او بررسی شود.نتیجه این بررسی این بود که زن انسان است، اما تنها به عنوان موجودی برای خدمت به مردان خلق شده است. 🔸در اندیشه‌های قرون وسطی، حتی درباره وجود روح در زنان شک و تردید وجود داشت و در نهایت، زنان به داشتن “روح حیوانی” شناخته شدند. آلمان: 🔸 زنان در آلمان قرون وسطی از ایفای نقش در مقامات منتخب شهر منع می‌شدند و تنها در صورتی می‌توانستند در جلسات شرکت کنند که مجرد یا بیوه بودند. 🔸حق رعیت بودن به فرزندان منتقل می‌شد، در حالی که نجابت و مقام اجتماعی از پدر به ارث می‌رسید. 🔷 ظلم به زن در عصر روشنگری و پس از آن 🔸دیدگاه‌های فیلسوفان و شخصیت‌های تاریخی: 🔸ژان ژاک روسو: او معتقد بود که زنان هیچ نبوغی ندارند و به هنرها علاقه‌ای نشان نمی‌دهند. 🔸ناپلئون بناپارت: او بیان کرد که زنان باید در سطح پایین‌تری از مردان باقی بمانند و به عنوان مالکیت مردان در نظر گرفته می‌شوند. 🔸آرتور شوپنهاور: او زنان را موجوداتی احمق و کوته‌بین توصیف کرد که تنها برای پرستاری از کودکان مناسب هستند و مردان را انسان‌های واقعی می‌دانست. 🔸فریدریش نیچه: او به شدت به زنان توهین کرد و توصیه کرد که هنگام دیدن آن‌ها، شلاق را فراموش نکنید. 🔸انقلاب کبیر فرانسه: در حالی که انقلاب فرانسه (۱۷۸۹-۱۷۹۹) به عنوان یک دگرگونی اجتماعی و سیاسی مهم شناخته می‌شود و اعلامیه حقوق بشر و شهروند را صادر می‌کند، اما به حقوق زنان و بردگان اشاره‌ای نمی‌کند. این موضوع باعث شد که زنانی مانند «المپ گوگز» اعلامیه جداگانه‌ای برای حقوق زنان صادر کنند که با واکنش منفی انقلابیون مواجه شد و او به قتل رسید. در فصل بعد و با آغاز انقلاب صنعتی شاهد چرخش کامل عملکرد مردان نسبت به زنان و به رسمیت شناختن بعضی از حقوق ایشان مانند حق مالکیت و حق رأی خواهیم بوده اما با گذشت زمان و با مرور موشکافانه تاریخ مشخص می شود که این چرخش صد و هشتاد درجه ای نیز با هدف جبران ظلم های تاریخی به زنان نبوده و با انگیزه سوء استفاده از این عضو حیاتی جامعه صورت گرفته است.